Ik verbaas me over het vissen van tegenwoordig. De dobber geeft een alarm als de vis bijt, wat is dan nog het plezier. Het was wel beide keren mis. We zitten op de camping aan een vismeertje in prunay-cassereau na een semi-rustdag van 45 km. Lekker in het zonnetje te genieten van meloen, seranoham, stokbrood en kaasjes en natuurlijk rose. Wat wil een mens nog meer? Misschien wat minder klimmetjes en wat koeler. Straks de dag van morgen voorbereiden, waarschijnlijk iets voorbij tours. Á demain of out moan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wij zouden het leuke vinden als je een berichtje achter laat.