Sweety weer thuis

Donderdag zijn de fietsen en de bagage gelukkig weer veilig thuis gekomen via Soetens. Alles was goed gegaan alleen hadden ze netjes de fietsen en bagage in de achtertuin gezet, maar niet op slot en dat is als niemand thuis is minder veilig. Maar voor de rest hele nette afhandeling.
Nu nog even kijken wanneer ik hem naar Amsterdam kan brengen voor de eerste onderhoudsbeurt, want de komende weken is het erg druk hier.

De riemaandrijving van mijn santos travelmaster 2.6 alu

Ik las op vele plaatsen dat er weinig meningen zijn van gebruikers hierover en daarom even een klein stukje.

Ik ben zelf erg voor nieuwe technieken mits ze wel een jaar of wat bestaan. Als niemand voor nieuwe technieken was, dan zou ook niemand nu dit stukje kunnen lezen, want computers bestaan ook al niet sinds de aarde geschapen is en zijn er pas sinds ongeveer 1980. Ook zou je eten niet opwarmen in een magnetron en ga zo maar doen, dus eigenlijk is iedereen wel voor nieuwe technieken, maar blijkbaar is een riemaandrijving op je fiets nemen toch vreemd.
Ik heb er dus 1500 km nu op gefietst en werkelijk waar het fietst als een zonnetje. Ik heb echt het gevoel dat ik een stuk minder weerstand heb en onderhoud is zo goed als nihil. Alleen na een flinke regendag hebben wij hem even afgespoeld met schoon water, want er was nog al veel vuiligheid opgekomen. Mijn man reed nog op een simpele Gazelle Medeo uit ik geloof 2005 en heeft meer onderhoud eraan gehad en uiteindelijk weer grote problemen met zijn versnellingen.

Door de Rohloff naaf heb ik nagenoeg geen versnellingsproblemen gehad, behalve de befaamde zevende versnelling die bij kracht geven en schakelen te gelijk in de 14 komen. Nu vindt ik de zevende versnelling niet lekker fietsen, dus die sloeg ik daarna altijd over. Als ik stil ging staan op een helling, kon ik hem terugschakelen en gewoon weer opstappen, John niet. Iemand die we tegen kwamen in Oloron bleek eigenlijk voornamelijk de 1 en de 14 te gebruiken bij de rohloff naaf, want anders kon hij niet radonneren. Hij heeft het proberen uit te leggen en het betekende dat je hetzelfde tempo met je benen hield, tenminste als ik het goed begreep. Hij reed trouwens wel met ketting.
Ik heb zelf voornamelijk de versnellingen tussen de 5 en de 11 gebruikt op de 7 na, want die voelt voor mij zwaarder dan de 8 en maakt toch echt meer lawaai dan alle andere versnellingen. Hellingen tot 6% gingen in deze versnellingen goed. Bij steilere hellingen ging ik wel lagen tot rond de 15% in de eerste versnelling. Waar je met een radonneur eigenlijk niet goed op een helling op kunt schakelen, kun je dat met een rohloff naaf heel eenvoudig en lukt het niet goed, dan stop je even en doe je het in stilstand.
Wat ook goed te merken was, was dat ik veel sneller wende. Zat er een gat in de weg kon ik dat nog goed ontwijken, John niet. De grote vraag was ook of we het verschil in maat banden tussen John en mij konden merken. Dat was niet te merken, behalve bij heel licht vals plat naar beneden, verder liep die van mij zoveel soepeler dat John vaak moeite had om mij bij te houden. Hij kon net in mijn wiel blijven, maar als hij voorop fietste dan hoefde ik zo goed als niet te trappen. Ook bleef ik op de hellingen dichterbij hem dan dat ik vorig jaar bleef toen we op dezelfde fietsen fietste.
Kort samengevat. Ik heb totaal geen negatieve dingen te vertellen over de riemaandrijving en ben erg tevreden met de hele fiets. John krijgt als het allemaal goed gaat in Februari/maart een nieuwe fiets en ook met riemaandrijving.

Terugblik

Veel mensen hebben gevraagd of de reis ons tegen of mee is gevallen en dus even nog een kleine terugblik.
De hele reis is ons zeer meegevallen. Alleen op een gegeven moment was het flink glooiende landschap te veel en zeker met Les Landes aan de horizon hebben we besloten de trein een stuk te nemen. Ik heb hier wat weerstand tegen gehad, maar het was op dat moment het verstandigst voor ons. Ik was helemaal klaar met de beschrijvingen in de boekjes, want ik denk dat 80% van de klimmen er niet in stonden en als je dan de hele tijd weer een flinke klim voor je kiezen krijgt, houdt het een beetje op. Ik vond de beschrijving van de "Groene weg" van vorig jaar een stuk duidelijker in de klimmen beschreven. Het prettigst heb ik gefietst op het niet beschreven stuk route tussen Oloron en St.-Jean-Pied-de-Port. Je wist niet of je wel of niet moest klimmen en toch was dat een stuk prettiger, daarbij was het ook een stuk dat heel mooi was.
Volgend jaar gaan we waarschijnlijk zelf een route uitstippelen. Waarheen nog geen idee, maar we hebben een jaar om dat uit te zoeken.
Wat ik erg leuk vond was dat je door zoveel verschillende gebieden kwam met allemaal hun eigen cultuur. Kortom we hebben genoten van onze vakantie en volgend jaar gaan we meer met de tent doen, waarschijnlijk ook een andere tent, want deze was echt te klein, maar om te proberen goed genoeg.

Weer thuis

Jullie dachten vast al zullen ze wel thuis zijn gekomen en ja hoor dat is gelukt. Vrijdag de fietsen ingeleverd en als het goed is komen die volgende week weer thuis. Daarna een hotelletje opgezocht en het stadje ingedoken. Ja dit was echt een pelgrimsstadje, voornamelijk wandelaars, maar hier en daar ook fietsers, maar die vielen bijna bij al die wandelaars in het niet.
De volgende dag de boemeltrein naar Bayonne genomen, dit klinkt minder aardig dan het was. Het was echt een hele mooie treinrit, maar ging echt heel langzaam. Nog geen bovenleiding op dit traject.. In Bayonne even zoeken naar het hotel, maar ik bleek een hotel bijna op het station te hebben geboekt en dat was zeker de volgende dag erg makkelijk. Nog lekker in Bayonne rondgewandeld, wat gegeten en terug naar het hotel.
Heerlijk geslapen en de volgende dag de TGV naar Parijs gepakt. Wat gaat die lekker snel. In Parijs moet je overstappen op de Thalys en die gaat van een ander station af, dus ook nog een stukje metro. Nou dat was een hele ervaring, maar dat hebben we overleefd en van de 1.10 uur overstap hadden we nog 10 minuten over bij aankomst in de Thalys. Ook dat ging lekker snel. Daarna nog het boemeltje Amsterdam-Hoorn (tenminste zo voelde het na al die snelle treinen) en om 10 uur waren we weer thuis na 11 uur reizen.

Het uitzicht

Mijn panoramafoto is natuurlijk niet perfect. Oefening baart kunst zullen we maar zeggen, maar het maakt genoeg duidelijk. En lekker geslapen dat we hebben.

Eindpunt gehaald.

Het is gelukt we hebben st.jean-pied-de-port gehaald. 1465 km met heel veel klimmen in 3 weken. Sweety is wel ingereden dacht ik zo. Thuis maar snel met haar naar de vakantiefietser voor haar eerste onderhoudsbeurt.

Wat een uitzicht!!

Vandaag slapen we boven op de col d'osquich. Deze hebben we beklommen, 500 meter hoog en een uitzicht schitterend. Foto's volgen. De gieren zie je zweven. Echt heel erg mooi. Het landschap van de laatste dagen is zo ie zo erg mooi. Vandaag natuurlijk de franse feestdag, maar we zitten in baskenland en er dus weinig van te merken. In een stad waar we door kwamen mauleon hadden ze een groot feest en mijn geheel vrije vertaling is mauleons ontzet :) . Verder een beetje tirolerachtige muziek. De col was goed te doen met een stijgingspercentage van gemiddeld 7,5% over 6 km. Maar dit panoramisch uitzicht maakt alles goed.

Bezweken onder hitte en regen.

De laatste 2 dagen was het bloedheet en we hebben de 88 km naar oloron in 2 dagen afgelegd, ook door een kleine voedselvergiftiging van mij opgelopen in dax en daardoor een laat vertrek. In oloron begon het gisteren rond 4 uur te regenen en dat doet het 25 uur later nog steeds. Inmiddels verkast naar een hotelletje, want de tent gaf het op om nog water tegen te houden. Morgen gaan we naar st. Jean-pied-de-port en de dag erop kort de bergen over.

Een beslissing gemaakt

Vandaag de beslissing gemaakt om de trein te nemen van Angouleme naar Dax. Doordat we erg weinig voorzieningen tegenkomen en nu zondag en maandag krijgen waardoor er nog minder open is. Hebben we besloten een stukje met de trein te doen. Het zal vandaag lekker zijn even een dagje niks doen.

Gisteren 55 km gefietst waarvan voor ongeveer 40 km klimmen of zwaar tegen de wind infietsen en in totaal stonden er 2 klimmen op het hele stuk beschreven. Dat maakte John en mij een beetje kribbig en om niet weer allemaal van die onbeschreven grote klimmen te krijgen, dus met de trein naar Dax.

Onze Gite Refugio was heerlijk en we hadden ook goed geslapen en gingen de dag met frisse tegenzin te gemoet. Eerst een dorp terug voor ontbijt en daarna op weg. Het was wel een mooie route alleen dat vele onverwachte geklim was gewoon vervelend. Ook uit het bergschema van het traject kon je niet die vele beklimmingen halen. Tussen de middag de beslissing genomen en nu even kijken welke van de 2 stations van Angouleme we nodig hebben voor de trein. We zitten precies tussen beiden in, maar nu eerst een lekker ontbijtje.

110 km

Lange dag, goed weer, maar wel weer veel wind. We slapen in een pelgrimsgite in pougné. Je komt steeds meer dingen tegen die naar het pelgrimmeren verwijzen. Bergen met jacobsschelpen. Vandaag de eerste wandelaar, hij was al 37 dagen onderweg.

Vandaag winderig.

Vandaag weer veel wind en tegen. Vanmorgen begonnen met een pakketje van overbodigheid naar huis sturen. En pas om 11 uur begonnen we echt met fietsen. Paar klimmetjes tot 10%. Uiteindelijk 35 km gedaan. We zitten om de hoek bij poitiers. Een aire naturelle camping had ik niet zo een zin in en dan werd het een route van meer dan 90 km en dat ging door de late start niet lukken. Kijken waar we morgen heen gaan.

Engerd achter mij aan

Niet John hoor, hoewel die ook de hele tijd achter mij aan reed aangezien er veel wind stond en ik beter in de wind kan rijden. Nee in het hotel waar wij nu zitten. Ik kwam een oud kereltje tegen in de hal toen ik naar de wc ging en hij vroeg nog hoe ik mijn drinken wou. Nou net stond hij voor de deur. John was er gelukkig en die deed de deur open en hij kon mij niet zien. Pfff mijn reddende engel John. Engerd is inmiddels afgedropen. We zitten in een zeer goedkoop hotel met gezamenlijke douches, maar dat zijn we met de campings al gewend.

Vandaag was een erg zware dag met heel veel tegenwind en licht glooiend. Het is nu inmiddels duidelijk dat we op de fietshigway zijn geraakt. Dagelijks komen we nu fietsers tegen of die dezelfde kant op gaan. Niet altijd hebben we er lange gesprekken mee, soms is kort al genoeg. Vandaag ook een buitje gehad, maar na een klein buitje werd het weer mooi weer. Wel veel wolken, maar droog. Door de wind hebben we de pijp aan maarten gegeven na 65 km en slapen we ook nog in een hotel.
Morgen zien we wel weer wat het gaat worden.

Halfweg

Net in tours aangekomen. Toch wat emo. Boek aan een stel uit australie meegegeven op hun weg naar amsterdam. Nu wat drinken en op weg naar de camping in veigné.

Is dit nu vissen?

Ik verbaas me over het vissen van tegenwoordig. De dobber geeft een alarm als de vis bijt, wat is dan nog het plezier. Het was wel beide keren mis. We zitten op de camping aan een vismeertje in prunay-cassereau na een semi-rustdag van 45 km. Lekker in het zonnetje te genieten van meloen, seranoham, stokbrood en kaasjes en natuurlijk rose. Wat wil een mens nog meer? Misschien wat minder klimmetjes en wat koeler. Straks de dag van morgen voorbereiden, waarschijnlijk iets voorbij tours. Á demain of out moan.

Lekkere dagen

Gisteren zijn we naar chartres gereden en hebben daar op de camping gestaan. Daar een ander stel fietsers ontmoet die de andere kant op gingen. Nu het duidelijk is hoe de matjes werken ook heerlijk geslapen. Gisteren de franse lachers op mijn hand. Jullie gaan nog zien waarom. Vandaag voor ons doen laat vertrokken, maar in de ochtend al 50 km gedaan, want we konden eens lekker vaart maken met weinig klimmen. Nog brabanders tegen gekomen op weg naar huis en ervaringen uitgewisseld. Verder nog een belg die een stukje met ons meefietste, maar die zijn we later verloren. In chateaudun was het erger toen ik john in het middeleeuwse stadsgedruis/braderie kwijt was geraakt en ik ging niet terug een weggetje van dik 15% op. Gelukkig bracht een smsje met hoe hij moest lopen uitkomst en vonden wij elkaar weder. Het was gewoon veel te druk. Daarna de weg terug gevonden en nu staan we op de camping in freteval. Mooie camping. Nu douchen en naar bed.

Foto's

Gisteren een te zware dag.

Gisteren geen berichtje gepost, want 's avonds bij het avondeten kon ik alleen uitbrengen als John vroeg wat ik wou eten "slapen". We sliepen in St. Genevieve in Hotel du Nord. Eenvoudig hotel met zeer slecht matras. Ik heb op meerdere plekken in mijn lijf veren voelen prikken en ook op plekken waar dat niet prettig was. Maar nu terug naar de dag en hoe we daar terecht zijn gekomen. We gingen het begin van het klimstuk in traject 4 in en ja dat was te merken. Heel veel klimwerk, maar natuurlijk ook mooie afdalingen. Een heel mooi stuk door het bos gefietst. Er stonden nog 2 padvinders die de weg zochten op een kaart. Ik heb nog getwijfeld zal ik even stoppen met mijn belkompasje, misschien komen ze er dan beter uit, maar ik heb het niet gedaan. Had juist zo'n lekker vaartje van 20 km per uur. Tussen de middag een lekker menuutje de jour gegeten. Ja vandaag was alles eens niet gesloten alleen het grootste probleem is dat de slaapvoorzieningen erg wijd verspreid liggen en toen ik in Mouy wel erg moe was heeft John bij het gemeentehuis gevraagd of hun wat wisten en die kwamen dus na googlen met dat hotel. Het eten was goed alleen het matras viel dus tegen, maar ja je kunt niet alles hebben. Uiteindelijk 92 km gefietst.

Vandaag vroeg begonnen, eerst een koffietje in het hotel en daarna naar de buren, de bakker, voor onze pain au chocolate and pain au raisin en een lekkere sandwich met casslerib en roomkaas. Daarna weer de heuvelen in getrokken. Klimmetjes tot 10% en dalingen tot 9%. In Meru was een leuk wekelijks marktje met groenten en ook kaas, dus wat ingeslagen voor vanavond aangezien we wisten dat het een camping zou worden vandaag. Het kaasje werd een Neufchatel (het hartjesvormige kaasje) en verder nog wat heerlijk fruit. De kaas is heerlijk en de Meloen ruikt ook goddelijk. Vandaag zijn we op de camping 5 km na Meziers terecht gekomen. Vandaag ook voor het eerst de fietshelmen gebruikt. We hadden een 9% afdaling richting Seine en Meziers in. Daarna werd het ook nog heel druk met wat grote wegen die samen kwamen en de avondspits van Frankrijk. Daarna gingen we een klim tot 7% in en heb ik mijn helm snel weer afgedaan, want ik kreeg het bloed en bloedheet eronder. Uiteindelijk zelfs een stukje gelopen, want ik was helemaal op. Het plan was nog 22 km verder, maar dit was mooi zat. Ach en als we Pamplona niet halen, maar tot de pyreneeen komen, vindt ik het ook goed. Het blijft tenslotte vakantie. Wie weet gaan we nog richting Pau of Lourdes om de etappe van de tour te aanschouwen op 15 juli. Zoals jullie lezen allemaal mogelijkheden.
Nu ga ik verder genieten van du pain, du vin, maar zonder boursin. De Orikaso doet het weer goed en de wijn smaakt er ook prima uit.