Strassbourg-Laufenburg

Na een hele koude rustdag met een rondtour per fiets door Strassbourg begon het weer te plensen De stad bleek een aangename verassing.
Om een uur of 2 waren we weer in het hotel, geheel doorweekt van de regen besloten we om daar de blog bij te werken. De dag zat met de lunch en het avondeten wat tegen. Met de lunch was het in het restaurant zo druk dat het heel erg lang duurde aangezien er maar één serveerster was. Je zag ook iedereen restaurants in vluchten om nog een beetje droog te blijven en het was moederdag. Vorig jaar viel het ons al op dan dat ze dan met de hele familie tussen de middag uit eten gaan. En iedereen liep met een plant of een bos bloemen rond voor mama.
's avonds bediende een of andere leipo in het restaurant van het hotel en we besloten dat we aan zijn blinde zijde zaten. We hebben 30 minuten minstens gewacht tot hij onze tafel ging leeg ruimen.   Diezelfde tijd zat aan het tafeltje naast ons iemand te wachten tot hij de kaart kreeg. Uiteindelijk ging hij deze zelf maar halen.

Dag 12 was een vroege start om op weg te gaan naar het oude gedeelte van Strassbourg om daar te gaan ontbijten. We vonden een leuk klein café waar ze verschillende ontbijtjes hadden voor minder geld dan in het hotel. Daarna tegen de GPS gezegd dat we naar de Quai Louis Pasteur wilden en natuurlijk maakte hij weer een route waarbij je dacht "Gaat dat wel goed". Dwars over een ziekenhuis complex, maar we werden netjes op de juiste plek afgezet. Rheinradweg 2 had ik niet in de GPS gezet, omdat hij er op een of andere manier niet in wou. Gelukkig hadden we het boekje mee en besloten om zo ie zo tot Breisach de westelijke oever te volgen. We kunnen hier heel lang over uit weiden, maar we reden langs een kanaal, ongeveer zestig km lang.Met verschillende sluisjes waar langs de meetlat was gelegd, zestig maal 0 tot 1% omhoog en zo  recht liep de weg. Na 30 km even van het kanaal afgeweken om te lunchen. Ik dacht dat mardi maandag was en lundi dinsdag en dan gaat het natuurlijk met de sluitingsdagen niet geheel goed. Hierna zijn we weer terug gegaan naar het kanaal en weer lekker verder getourd. Na 60 km zat er aan het kanaal een eettentje met ijs, zelfgemaakt ijs. Na dit heerlijke ijsje wouden we weer opgewekt verder. Tot er een oud mannetje bij ons ging staan en vroeg op we electrische fietsen hadden, toen we ontkenden barstte hij los in een heel frans cq duits verhaal. We moesten niet meer het kanaal blijven volgen, want het zou een heel smal onverhard pad worden en de breedte die hij aanwees zou toch erg krap worden met de tassen aan de fietsen. Ook zei de route in het boekje dat er geen pad meer liep, dus zijn we de route weer gaan volgen. Die onze via golvende velden naar Beisheim bracht. Hier raakten we de weg kwijt, maar kwamen we een hotel tegen die nog wel een kamer had, maar wel heel klein en natuurlijk was het weer een kamer op de hoogste verdieping, in de uiterste hoek en natuurlijk was er geen lift "What's new". We konden het aantal tassen wat mee naar boven moest beperken tot 5 plus de stuurtasjes en nadat ik vriendelijk vroeg om een tasje kon ik de bidons ook nog in een tas kwijt. Zo konden we in een keer naar de kamer lopen.
73 km, 56 hoogtemeters, 18,6 graden

Dag 13 daar zit duidelijk het getal 13 in en was het niet dit getal wat ongeluk brengt. Nou voor John deze dag zeker.
We begonnen met een lekke achterband van John. Gelukkig is dat met een ex-bandenmonteur weer snel opgelost en binnen een half uur waren we weer op weg richting Breisach waar we de rijn over gingen steken en hierna gingen we weer een poosje Duitsland onveilig maken. De hele rit zou aan de oever van de rijn plaats vinden en dus was er weinig kans tot verdwalen. Ook alle bewegwijzeringen zijn erg goed, zowel in Frankrijk als Duitsland alleen in Nederland hebben we geen bordjes kunnen ontdekken.
Rond een uur of elf bleek dat John zijn zadel wat los zat en na wat aandraaien, ging dat gelukkig weer goed. Ons monteurtje is gelukkig van alle markten thuis.
Verder zijn we even de Rijn afgeweest om in Neuenburg even wat te eten. Helaas wel bergop, maar terug weer bergaf :-) Een heel mooi pleintje, maar helaas te lui om een foto te nemen wat natuurlijk kwam door de 2 km stijl bergop rijden ;-) Vanwege het mooie weer kwamen we aardig wat andere fietsers tegen en ook het pleintje zat er mee vol.
Na de lunch snel weer op weg, want voor later op de dag voorspelden ze slecht weer en dat wilden we voor zijn. Op een gegeven moment begon het aan onze rechterhand flink donker te zien ook zonder zonnebril. Lamgzamerhand kwam er ook een hardere westenwind. Ze waren druk bezig met de verwijding van de Rijn zodat sommige delen in Nederland minder onder te komen staan. Hierdoor liep ons fietspad wat anders. Ik zag uit mijn ooghoek een bruggetje, maar John niet en die heeft zijn fiets een doop in de Rijn gegeven, breedte ongeveer 2 meter en woeststromend. Gelukkig kwamen ze weer heel aan de andere kant. Ik heb verstandig het bruggetje genomen en kwam veilig aan de overkant. Daarna de spurt verder ingezet en een stukje verder had ik zo'n momentje als John. Het pad ging steil naar beneden en dat is niet zo erg, maar als het halverwege hele grote kiezels worden moet je op snelheid toch goed in je zadel zitten en zo stuiterde ik vrolijk de helling af, mijn stuur goed vasthoudend en zeker niet remmen.
Hierna weer doorgespurt, want er kwam hele zwarte lucht van onze rechterzijde. Onderweg kwamen we nog 2 fietsers tegen met een lekke band, maar ondanks de hulp die John hem aan bood, was de man wat eigenwijs en hebben we ze toch aan hun lot overgelaten en de bui was nog geen minuut later boven hun hoofd. Wij voelde een paar spetters en waren er weer even uit. Hierna door geraced tot Weil am Rhein en daar de GPS naar een hotel laten zoeken wat ongeveer 2 km voor ons lag. Hier kwamen we met de eerste grote druppels binnen geracet en gelukkig hadden ze nog een kamer.
66 km, 120 hoogtemeters, 20,6 graden 

Dag 14: De regen komt vandaag met bakken uit de lucht. Na het uitgebreide ontbijt toch besloten het weer af te wachten en Basel te gaan ontdekken. Met de gedachten in het achterhoofd van Strassbourg togen we monter en door de regen naar Basel.
Basel viel behoorlijk tegen. vaak zijn we in het verleden (ook afzonderlijk van elkaar) naar Zwitserland geweest, meestal kom je dan via Basel het land binnen. Nou zoals het vaak bij Basel is ook hier wegopbrekingen, maar geen controle aan de grens. Totaal verregend zijn we terug gekeerd naar het hotel.

Dag15 Wat er ook gebeuren zou, wij zouden gaan rijden richting Schaffhausen. Dat dit niet het eind doel voor vandaag zou zijn was voor vertrek al duidelijk, maar waar wel was voor ons ook een verassing. Het weerbericht beloofde ons in de ochtend droog weer, maar bewolkt en in de middag regen. Op het moment van vertrek brak het wolkendek en reden we toch in het zonnetje, op ons gemak reden we door Basel dat we gister al ontdekt hadden en ons niet kon bekoren. Aan de andere zijde van Basel weer de grens over en door het industrie gebied van Basel verder. In middels van onze dikkere kleding ontdaan en in gesmeerd met (anti) zonnenbrandmiddel verder op pad. Het landschap wordt ondertussen ruiger en spannender, onderweg doemen ook wat kleine kloosters en burchten op. We rijden zelfs over een van deze complexen en John schiet een groot aantal foto`s. Onderweg zijn er wel wolken aan de lucht, maar voor alsnog rijden we glansrijk in het zonnetje. We gaan links- en rechtsaf zoals de route ons opdraagt. Plots doemt voor ons een grote groep zwanen op dwars over het fietspad. De zwanen gedragen zich behoedzaam, er zijn jongen over het gehele gebied. Met de fietsen tussen de zwanen en ons zijn we behoedzaam langs de zwanen gelopen. Dit is een grote overwinning voor mij, aangezien ik eigenlijk behoorlijk bang ben voor vogels. Deze hindernis is ook overwonnen. We rijden inmiddels weer, na een tijdje krijgen we trek in koffie. Dit zou tot aan de lunch duren, het is namelijk een feestdag in Duitsland. In een van de spaarzame eetgelegenheden die wel open is gebruiken we gelijk de lunch. Hier besluiten we het niet meer zolang te maken om te fietsen. We hebben tot nu toe in de zon gefietst, maar we we hebben nog steeds het weerbericht van deze ochtend in gedachten. Tot aan Laufenburg rijden we in het zonnetje. We naderen de stad van bovenaf. Een prachtige stad waar we naartoe rijden. Onderweg schieten we redelijk wat foto`s. Eenmaal in het stadje besluiten we spontaan om hier een nachtje te blijven. Het stadje is dan ook schilderachtig gelegen aan beide zijde van de Rijn. Afdalend naar het centrum zag John het bordje van  informatie al snel. Maar zoals gezegd er was een nationale feestdag in Duitsland, dus deze was gesloten. De deur ernaast was een hotel dus John daar naar binnen en bleken we welkom te zijn, en ja een kamer met Rijn-zicht viel ons ten deel. Een prachtig uitzicht over de Rijn zo het dorpje in.Na een kop koffie met wat lekkers besloten we wat kleding van een wasbeurt te voorzien, het was tenslotte nog steeds mooi weer, dus het kon mooi nog even drogen. Vanavond heerlijk gegeten in het hotel.        
54 km, 205  hoogtemeter, 15.4 graden

Dag 16 Deze ochtend werden we om 7.00 uur gewekt door de stads beiaard die zo plichtsgetrouw is dat deze gewoon modern wordt aan gestuurd met een tijdklok. Tijdens het ontwaken merkt John op dat de Rijn lekker kabbelt tegen de kade. Een nader onderzoekje wees uit, dat het kabbelende geluid niet werd veroorzaakt door de Rijn, maar door die andere "R" van regen. Het leek wel zo`n gordijn van regen die je wel in films ziet. Met grote tegenzin stonden we op, want ja regen daar zit je op vakantie niet op te wachten. Het ontbijt goed laten smaken. Het tegenvallende weer dat buiten valt nog even op ons in laten werken en het besluit genomen toch maar te blijven. Op het internet gekeken en wat ons verbaasde was dat er binnen een kwartier de meldingen op de drie grootste weer site`s van code geel ,oranje naar rood gingen. Er was dus niet alleen op ons stukje aarde een probleem met regen. ( later bleek er in het zuidelijke deel van Duitsland een vocht probleem te zijn met diverse rivieren die buiten hun oevers getreden waren) Vandaag dus besteed aan de overige delen van de route. We lopen langzaam wat achter op het oorspronkelijke schema. Alle mogelijkheden overwogen en besloten morgen maar op pad te gaan, wat voor weer het ook zal gaan worden.
Het mooie van een rustdag in Laufenburg is, dat je binnen tweehonderd meter in Duitsland of in Zwitserland bent. Zoals ik spontaan opmerkte "Zo sta je in de jura en zo ben je in het zwarte woud". Dit alles in de lente en of in de zomermaanden afgescheiden door een riviertje dat gemoedelijk kabbelt, maar nu woest en vervaarlijk stroomt.