Nijmegen-Serm

Deze week was erg wisselvallig. Het begon met noodweer, maar er zaten ook erg mooie dagen tussen.

Xanten

Dag 1 reden we van Nijmegen naar Bemmel om daar te overnachten bij mijn ouders. Dat is maar 7 km, maar hoe nat kan je worden in 7 km, nou heel erg nat. Gelukkig konden we de spullen lekker uithangen bij mijn ouders. Het eten stond ook al op tafel, dus het was alleen maar aanschuiven en eten.
Daarna het eurovisiesongfestival gekeken. Wat was Roemenie vreselijk, maar ik zei al dat die vast door ging en natuurlijk was dat ook zo.

Dag 2 begonnen we met een heerlijk ontbijt van vers gebakken brood en een gekookt eitje. Ja we werden verwend. Daarna gingen we op weg naar het pontje bij Doornenburg en van daaruit naar het pontje van Pannerden naar Millingen. Helaas kwamen we voor dat laatste pontje te vroeg en zouden we een half uur moeten wachten. Na op de knooppuntenkaart te hebben gekeken, besloten we door te fietsen tot Emmerich en daar de brug over de Rijn te nemen. Wielrenners die op weg naar Tilburg waren en ook bij het pontje kwamen hebben we de route naar Nijmegen uitgelegd via de betuwe, want die wilden ook niet wachten. Miste het pontje toch even 16 euro die ze makkelijk hadden kunnen verdienen.

Dom van Xanten

Onze route liep verder via kleine weggetjes naar Emmerich. Eerst kwamen we langs een wei waar bij de koe al een stukje been van een kalf uitkwam. en daarna kwamen we nog een schaapherder tegen. Oh oh oh wat waren we eng. Ze bleven heel lang stoer op het fietspad lopen tot we in de buurt kwamen en toen renden ze allemaal een andere kant op.
Na de brug te hebben genomen kwamen we weer op de route en hadden we een erg slecht fietspad, maar gelukkig na een km of 5 kregen we weer een mooi fietspad en kwamen we de eerste fietsers tegen die de route richting Rotterdam namen.
In Grieth zat een café aan het water waar een lekkere warme koffie hebben genomen. Toen wij weg gingen kwam er een groep Kreidler rijders uit Roermond aan en die moesten natuurlijk van alles vragen ook over de riemaandrijving. Na wat gepraat te hebben gingen we op weg. De route liep weer over fietspaden die met hekken en wildroosters waren afgesloten, dus dat remt toch wel wat af, maar het positieve is dat je geen last hebt van ander verkeer, hoogstens een schaap.
Na een aantal km kwamen we in Vijnen en hier hebben we bij een tropisch restaurant gegeten. Nou ja tropisch, de temperatuur was dat binnen niet. Hier lekker wat gegeten en daarna op weg naar Xanten, we konden even niet de Rijn volgen vanwege werkzaamheden waardoor we echt door Xanten moesten, wat een leuke stad.. Hier begon het te regenen en zodoende hebben we hier ook maar een slaapplaats op gezocht via de VVV kwamen we hier terecht. We sliepen in de Parkkamer en hebben hier een heerlijke nacht doorgebracht. 's avonds bij een fantastisch italiaans restaurant doorgebracht. (70 km, 69 hoogtemeters en 11,6 graden (brrrr))

Dag 3 begon met het meest fantastische ontbijt. Niet slecht bedoeld, maar een ontbijt gemaakt met echte homo-gastvrijheid. Het ontbrak werkelijk aan niets, behalve dan dat het een hard gekookt ei was en ik meer van de zachtgekookte eitjes ben. Alles op mooie schaaltjes op de tafel gezet.
Hierna moesten we toch echt deze fantastische B en B verlaten en verder gaan naar de volgende slaapplaats. Het weer was 's morgens druilerig en tot overmaat van ramp had John een schroefje uit zijn SPD grip verloren waardoor hij niet kon klikken. Nu zat ik te denken kunnen we niet tijdelijk een schroefje uit mijn schoen halen, want ik heb geen SPD grips erop, maar wel het afdekplaatje wat met schroefjes vast zit. Maar ik dacht dat ik wel voor gek werd uitgemaakt, maar het bleek een goede tijdelijke oplossing en in Rheinberg zat een fietsenmaker zagen we in het boekje.
We stonden onderaan een dijkje het euvel op te lossen en we hoorden maar groepen fietsers langs komen, dus we vreesden erg veel drukte op de route. Toen we dan ook weer op de fiets zaten zagen we 2 grote groepen voor ons rijden. De ene groep sloeg af bij een café en de andere groep kwam langzaam dichterbij. Toen we deze groep inhaalden bleek het een nederlandse groep bejaarden met een nederlandse gids ervoor en schoten wij er voorbij. Hierna was de drukte geheel weg en zijn we bijna geen fietsers meer tegen gekomen.
In Rheinberg bleek de fietsenmaker niet daar te zitten waar het boekje zei. John fietste wat vooruit en ik zag een oud mannetje met een fiets aankomen en toen hij bij mij was vroeg ik of er een fietsenmaker was. Nou hij wist geen fietsenmaker, maar wel een winkel waar ze fietsen verkochten (klinkt toch als hetzelfde :-) ) Hij ging wel even mee fietsen. Mij is tot nog toe nog steeds onduidelijk of hij nu die kant op moest of niet, maar ik fietste in slowmotion voor hem uit en we pikten halverwege ook nog John op en zo kwamen we bij de winkel die fietsen verkocht. Toen we binnen kwamen had ik al wel door dat ze meer dan alleen fietsen verkochten en ook een fietsenmaker waren. Ze hadden losse SPD grips en die werden netjes op de schoen aangebracht. Hierna konden we eindelijk eens lekker gaan fietsen, want veel kilometers hadden we nog niet gedaan.
In Orsoy kwamen we iets te eten tegen en daar zijn we dan ook neergestreken. Op een gegeven moment kwam er een luidruchtige groep jonge jongens binnen. Later bleken ze een kroegentocht te hebben. Toen wij weg gingen gingen hun ook weg. Op een gegeven moment was er nog een tandem over met een persoon en een fiets en was het bij hun onduidelijk of ze er nog een misten en toen de tweede tandemrijder kwam, reden ze weg. Nog geen minuut later kwam de laatste bestuurder naar buiten. Gelukkig kon ik hem nog de juiste weg op sturen, kon me nog net inhouden om hem verkeerd te sturen.
Voor Duisburg was het onduidelijke welke brug we moesten nemen. Volgens de bordjes moesten we over de brug en volgens het boekje en de GPS niet. Toch er maar over gegaan en de bordjes aangehouden. Bij het in komen van Duisburg zijn onze tanden er uitgetrild, we kwamen in volle vaart op een weg met grote kinderkoppen uit en zo gingen we ook weer de stad uit. Er waren ook veel wegwerkzaamheden wat het volgen van de route ook moeilijk maakten en dan nog een x-aantal bruggetjes.
Na Duisburg reden we op een gegeven moment langs een sportpark en vlak daarachter stond een bord voor iets. Ik las snel iets van zimmer en toen ik om keek zag ik dat John er nog niet voorbij was dus die heb ik snel laten stoppen, zodat ik het adres in de GPS kon kloppen en het bleek om de hoek te zijn. Het dorpshotel bleek nog kamers te hebben en gelukkig werden we weer naar zolder gestuurd voor de kamer, want ja geen trappen of maar een trap nemen is ook zo saai met alle bagage.
De bedden waren heerlijk, het eten goed alleen de douche liet de wensen over.
(74,36 km, 87 hoogtemeters, 12,1 graden)