Bingen-Hinterweidenthal

Dag 6 begon met dat fantastische ontbijt met natuurlijk een gebakje. Ik had de avond ervoor al dit hotel gereserveerd via booking.com gelukkig voor een heel schappelijk prijsje.
Het ritje van vandaag begon rustig aan klimmend door wat kleine dorpjes. In een van de dorpjes waren wegwerkzaamheden en ik was niet van plan om om te fietsen en gelukkig hadden ze dat snel in de gaten. Degene die mij aan zag komen rijden maanden de kraanmachinist tot stoppen, zodat wij erlangs konden fietsen. We hebben zelfs niet af hoeven remmen, want elke keer bij de volgende mensen gaf ik een zachte ping met mijn bel en stopten ze even met werken.
Bij de eerste grote plaats raakten we even het spoor bijster. Ik dacht dat we wel een bepaalde weg in mochten en John van niet. De waarheid ligt nog steeds tussen ons in. Na deze stad ging het met een flinke klim het dorp uit en op een gegeven moment sloegen we af om de wijngaarden in te gaan. We reden over private wegen van wijnhuizen en die wegen leidden ons langzaam naar de andere kant van de berg. De stijgingspercentages waren vaak tussen de 10 en 15%. Aan de andere kant van de top kwam natuurlijk een heerlijke afdaling.
Hierna ging het over nog een hele flinke berg met aan de andere kant een afdaling van 25%. Dit was vrij spannend zeker als je over een putdeksel reed dan had je het gevoel dat je zweefde, dus na een putdeksel ging je de rest wel ontwijken.
Hierna was het lunchtijd en gingen we op zoek naar een restaurant. We hadden wat moeite om het te vinden. Het bleek ook gesloten, maar speciaal voor ons gingen ze open en hebben we heerlijk gegeten. 's morgens was het ook redelijk goed weer, maar helaas na de lunch kwamen er wat buien over ons heen, gelukkig niet al te groot.
Na 62 km kwamen we aan bij onze slaapplaats bij een oude molen. Het zag er erg chic uit en onze kamer zat op de eerste verdieping. Helaas voor onze fietsersbenen zat het bed een verdieping hoger en ook nog met vrij hoge treden. Niet erg voor gewone mensen, maar na een dag fietsen vrij zwaar. Onze tassen werden zelfs naar boven gedragen :-) dat laat hij de volgende keer wel uit zijn hoofd. 's avonds aten we in het restaurant en dat was echt fantastisch. Er waren zelfs krukjes om je handtas op te leggen.
62 km, 707 hoogtemeters, 14,7 graden

Dag 7 begon met een fenomenaal ontbijt, een licht buitje en het weer was weer eens vrij koud. Je zou toch niet denken dat het bijna zomer is.
De dag begon met een langzame klim Wartenberg-Rorhback uit. Daarna moesten we volgens de GPS een bospad op wat we dan ook deden. Hierna zouden we dat minder doen aangezien met het natte weer de paden niet fantastisch waren. Door het vrij koude weer was het een erg zware dag. Gelukkig wisten we dat we bij John zijn oom en tante aan zouden komen en het daar vast wel lekker warm zou zijn.
Na een kleien stop voor wat warme koffie kwamen we bij een pad waar we moesten wachten tot de paarden langs waren. Het pad dat over een erf van een boerderij ging werd afgezet met een dun lintje waarna de stallen opengingen en de paarden naar boven naar de wei moesten lopen. De ene was wat luier dan de andere, maar het malse gras riep bij allemaal net zo hard. Na 10 minuten mochten wij weer verder en stonden alle paarden in de wei.

Boven Hochspeyer waren we wel klaar met de bospaden en keek ik op de GPS of we anders konden en met een kleine omrit kwamen we op de B48, helaas wel met een flinke klim en helaas waren er naast deze weg geen fietspaden. Na een tijdje besloten we toch weer een bospad op te gaan. Aan het eind bleek dit een slecht idee, toen we niet meer van het bospad af konden en we een heel eind om moesten lopen aangezien het bospad niet te fietsen was. In het dorp leek een restaurant te zitten, maar helaas was het gesloten. Of we nog wat tegen gingen komen was ook wat onduidelijk. We waren in een behoorlijk diep dal wat we weer helemaal uit moesten klimmen en uiteindelijk kwamen we weer op de B48. Yep 7 km om gereden, echt zonde van de energie en de tijd.
Op een gegeven moment kwamen we wat wegwerkers tegen en John heeft even de weg gevraagd. Het bleek dat we een tijd de B48 konden blijven volgen tot de afslag naar Leimen. De weg leidde verder naar Jacobskreuz wat boven op de berg lag en hier was eindelijk een lang verwacht restaurant, want inmiddels begonnen we zowat aan onze stuurtasjes te knabbelen. Hier hebben we even een erg verlate lunch gegeten en krachten op gedaan voor de rest van de rit. Jacobskreuz bleek de hoogste top in de buurt te zijn en natuurlijk moesten wij die weer zo nodig over :-)
En na een top komt een afdaling zou je denken, nou nee het bleef een beetje klimmen en dalen tot Leimen waarna eindelijk de lang verwachtte afdaling begon. Inmiddels hadden we een fietskaart van de regio en zagen we dat er een fietspad naar Hinterweidenthal liep. Natuurlijk ging dit pad eerst weer een paar kilometer berg op en met deze kou was dat erg zwaar. Gelukkig daarna een afdalng van 10 km naar Hinterweidenthal waar we na even zoeken bij de oom en tante van John aankwamen.
60 km, 691 hoogtemeters, 10,8 graden

Dag 8 was lekker een rustdag met de familie van John met een rondrit door de omgeving met de auto.