Dag 14 t/m 16

Dag 14 begon met een heerlijke capucino met een brioche crema, want de marmelade-versie was helaas op. Het leek een beetje op een puddingbroodje, maar dan met croissantdeeg. Daarna afscheid van de eigenaresse en een vroege start. Ik wordt echt steeds beter in 5 talen door elkaar te spreken, gek he dat ik ze weleens door elkaar gooi als je op 1 dag italiaans, frans, duits, engels en nederlands spreekt en dan nog een compliment krijgt van een oostenrijker dat wij nederlanders zoveel talen spreken. Later die dag kreeg ik ook al een compliment van een belg dat ik ook goed mijn woordje frans sprak toen ik even met wat motorrijders uit Frankrijk samen met die belgen stond te praten. Terwijl ik nog steeds vindt dat mijn italiaans en frans niet verder gaan dan eten regelen en een bed regelen.
We hebben daarna de weg langs het meer vervolgd en bij Pongo kwamen we weer op de route. Wat een rot wegen hadden ze daar. Op het oog leek een weg te dalen en hij steeg toch 1 tot 6%. Je zag een auto ook echt achter een heuvel vandaan verschijnen en weer klom de weg. Dit was echt dodelijk. Hierna kwam het afdalen tot de volgende klim tussen de rijstvelden door. Nu vond ik de rijstvelden in de Camarque 2 jaar terug al dodelijk. Nou die in Italie zijn nog dodelijker, want de wegen zijn zo recht dat je 5 km van te voren de afslag al kan zien aankomen. Dus blik op oneindig en doorrammen, diesel spelen dus met mij op kop en John in mijn kielzog. Op een gegeven moment zag ik fietsers een paar kilometer voor ons opdoemen en dit bleek bij inhalen belgen te zijn. Helaas met 30 kilometer per uur kon ik alleen zeggen bij inhalen. "Ik haat lange rechte wegen." Later op de camping heb ik dit nog toegelicht, maar we waren ze al snel voorbij en gingen lekker samen verder. Voor het meer van Viverone kregen we nog een flinke klim te verduren van dik 10% en die wou maar niet stoppen. Uiteindelijk op een camping beland die ik niet kan aanbevelen.
's avonds een pastamaaltijd gemaakt en vroeg in bed belandt met neerkletterende regen.




Dag 15 begon met gratis koffie. Blijkbaar zag ik er zo moe uit dat de barman mijn meeneeemkoffie voor naar de camping maar niet liet betalen. Vandaag begon met een flinke klim het dal van het meer weer uit, waarna weer een afdaling door de rijstvelden. In Crescentino heeft John even zijn coupe tondeuse laten bijwerken door een kapper terwijl ik lekker een terrasje pakte en een nieuw italiaans vriendje opdook, want ach die italianen zijn flirters eersteklas, maar soms kan je ze ook misbruiken. Wat deze keer goed lukte, want  nadat we bij de bar een heerlijke salade hadden gegeten. Belde mijn nieuwste italiaanse vriendje (voor een uurtje ;-)) de agriturismo waar we wilden slapen. Dus geen stress van zoeken, maar met de lunch de slaapplaats al geregeld. Dus we konden rustig de laatste 50 km fietsen bergje op bergje af. De slaapplaats is echt perfect. Een ontvangst met wijn die zo uit het vat wordt getapt, want ze maken hun eigen wijn, worst die zo van het plafond wordt gesneden, want die maken ze ook zelf en heerlijke abrikozen ook uit eigen tuin. Hierna kun je het avondeten overslaan. De kamer was ook schitterend, hoogstens was het bed wat hard en kon ik vanmorgen een haan wel zijn nek omdraaien samen met de geit die liep te mekkeren naar zijn maatje een paar meter verderop. Het ontbijt was grandioos met heerlijke worst, tomaten, gebakken ei en nog veel meer.


Dag 16 begon dus ook met een vrij volle maag en gelijk een klim, maar ach die extra klim had ik ervoor over. Daarna langzaam klimmen naar de volgende steile klim waarna een afdaling van 18% volgde naar Alba. Een erg mooi plaatsje en er was net iets met scholieren te doen.
Daarna uit het plaatsje geklommen het langhe gebergte in, waar we na een dag van 40 km al stopten vanwege de hitte en een schitterend gelegen hotel waar we nu heerlijk vertoeven en morgen vroeg op om de hitte voor te zijn. Nog 300 km tot Cannes.