Water speelt nog telkens een hoofdrol in onze vakantie, zeker in Zwitserland. Toen wij op dag 11 vanuit Bern vertrokken hadden we weer een buitje, maar gelukkig klaarde het snel op. Eerst over een brug Bern uit met uitzicht op het parlementsgebouw, daarna langs een rivier de stad uit. De rivier ziet aquakleurig, heel mooi en vast ijskoud. Ook staat hij erg hoog, maar dat kon ook niet anders na al die regen. Linksaf de bossen in en rechtsaf het vliegveld over. Echt iets voor iemand die van vliegtuigen houdt aangezien je ze kan aanraken zo laag komen ze over.
Daarna schitterend uitzicht op de alpen waar we langzaam dichter en dichterbij komen. We zijn al aan het gokken welke berg het zal worden. Doordat ik in Bern in een tramrails ben blijven steken met mijn achterwiel kreunt Sweety als ik kracht zet. Gelukkig heb ik mijn fietsenmaker bij me en die zet hem op zijn kop. Het achterwiel blijkt heel licht verschoven te zijn. Nadat dit euvel is opgelost vliegen sweety en ik de berg op richting Kandersteg. Waarna na een klein treinritje een schitterende afdaling volgt. Ik wist dat tunnels koud zijn, maar zo koud ;-) Hierna camping rhone aan de rhone opgezocht en een plekje in de luwte van een zwitserse camper opgezocht aangezien de wind erg opstak. Onze achterburen bleken BN'ers te zijn, hoewel 's morgens pas het kwartje viel.
In een leuk restaurantje wat gegeten en daarna de wol in gedoken.
De volgende dag richting Brig gefietst in lichte motregen waardoor we ook de Simplon aan ons voorbij moesten laten gaan. We kwamen precies optijd aan bij het station om de autotrein naar Iselle te halen. Waarschijnlijk was een lager gelegen treinstation beter aangezien we geen droge vezel aan het lijf meer hadden aan het eind van de afdaling. In domodossala reden we langs dit hotel waar we voor 90 euro een kamer konden krijgen ook al stond er echt in de kamer aangegeven dat hij 120 euro was. In het torentje dat je ziet op de foto hebben we heerlijk 's avonds een italiaanse maaltijd genuttigd. Daarna in bed gestort en de volgende ochtend als echte italianen gestart met een brioche marmelade en een cappucino.
Deze dag bracht ons een korte etappe aangezien we op een camping wouden. Eerst een bezoek aan Mergozzo en daarna verder naar Omenga. Op een gegeven moment werd het wel erg druk met wielrenners met erg dure fietsen. "Er zal wel een wielerronde van start gaan zo meteen hier in de buurt" zei ik als grapje tegen John. Nou dat blijkt geen grapje als we ook nog bij kruispunten agenten tegenkomen en in Omenga blijkt even later echt een ronde langs te komen. We kwamen erachter dat italiaanse agenten onvermurwbaar zijn ten opzichte van tegen het verkeer in rijden met de fiets. Nou wij zijn niet voor 1 gat te vangen dan maar een stukje lopen en daarna stiekem weer op de fiets springen. Hij zei ook niks alleen maar fluiten op zijn fluit (op zijn trompet staat zo lullig ;-)) en wijzen naar het bord. Ach ik zit niet in het gevang, dus het viel best mee.
Na een paar km kwamen we op de camping aan en we werden in het italiaans ontvangen. Gelukkig spreek ik dat vloeibaar (proest). Wat ik er wel uit opmaakte is dat we het geprek van de dag cq week cq maand cq jaar cq eeuw zijn op de camping. Een heel gesprek gevoerd in vloeibaar Frans, italiaans, engels en duits met handen, voeten en wat verder nog kan bewegen. Ook als iemand je niet verstaat ga je het nog een keer zeggen, maar dan niet op dezelfde toon, maar gewoon 10 keer zo hard want je verstaat me toch niet. Nee oma kan zich goed verstaanbaar maken voor de HELE camping, maar voor ons blijft het vaag.
Ik heb het weleens zien regenen, ik heb het wel eens zien stortregenen, maar een soort waterval uit de hemel had ik nog niet meegemaakt. Je kon niet meer naar de andere kant van de straat kijken zo hard regende het. Gelukkig waren we zielig genoeg om voor 20 euro een leuk houten chalet te krijgen. Ons tentje stond al wel en die heeft in zijn eentje de nacht met nog meer watervallen fantastisch doorstaan.
Vandaag een rustdag, want we waren door de schone was heen en vanavond gaat het weer stormen, onweren en regenen. Gelukkig slapen we nog een nachtje in het chalet. Vanavond Italie tegen Spanje met allemaal italianen kijken. Eens kijken of ze nog zo aardig zijn als ik voor Spanje gaan juigen ;-).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wij zouden het leuke vinden als je een berichtje achter laat.