zaterdag 15 juni 2013

Bad Feilnbach-Munchen

Dag 26 was een rustdag en aangezien we pas na 8 uur konden ontbijten hebben we de wekker om 8 uur gezet en heerlijk uitgeslapen. Wat toen we aankwamen nog een lief beekje was, was na de harde regen een woest riviertje die vreselijk naar grond rook. Dus geslapen met het raam dicht, maar wel ontzettend lekker.
Na het ontbijt langzaam langs het beekje naar beneden gelopen naar "de weg gods". Dit was het oude testament of was het nu het oude testament verteld in beelden in 7 stappen. Bad Feilnbach is een kuroord en de lucht schijnt er erg goed te zijn. Het blijkt een plek te zijn voornamelijk voor mensen die overwerkt zijn. Nou waren wij alleen maar moe van al het geklim en we hebben de fiets dan ook niet aangeraakt.
Na een dag flink ontspannen met veel lezen en kletsen met de gastvrouw waren we weer heerlijk bijgekomen.
's avonds weer om de hoek gegeten waar ze overbakken aardbeien hadden. Aardbeien met hier overheen een soort van sabayon en dan in de oven. Mmmmmm heerlijk.

Dag 27, na een heerlijk voedzaam ontbijt en gezelligheid met de gastheer en gastvrouw zijn we weer op pad gegaan, aangezien we een stukje bergop sliepen, hadden we eerst een lekker lange afdaling terug naar de rivier waarna we langzaam richting het oosten slingerden. We zagen op een gegeven moment 4 helikopters boven ons vliegen en later bleek dat hier allemaal ministers inzaten die het rampgebied bezochten en dat was vlak bij ons. Ook het meer dat het probleem had bezorgd in Rosenheim lag in de buurt en over onze hoofden vlogen ze daarheen. Overal stonden containers waar mensen de doordrengte onbruikbare spullen konden achterlaten en dat zag er behoorlijk heftig uit.
We hadden eigenlijk een stukje de chiemsee-oeverroute willen volgen, maar dat was helaas niet mogelijk doordat de Chiemsee pas net weer zover was gezakt dat scheepvaart weer mogelijk was en het fietspad pas ook net weer zichtbaar was. We hebben dus maar verder het pad gevolgd. Tussen Siegsdorf en Traunstein waren grote stukken van het pad weg geslagen door het water van de rivier en het pad was dan ook afgesloten en niet altijd hebben we geluisterd, maar nu wel. We konden helaas een heel diep gat niet ontwijken maar gelukkig kon de fiets over een heel smal pad rijden en konden wij door het gat lopen waar gelukkig geen water in stond. Het water stroomde 5 tot 10 cm onder de brug door, dus waarschijnlijk was het pas een dag weer begaanbaar.
In Traunstein vonden we met wat moeite een hotel en 's avonds zijn we de stad in gegaan om te eten. Het eten was niet vies, maar echt zo zout. Een paar slokken van John zijn bier genomen om het zout een beetje weg te spoelen.
's avonds een hotel gereserveerd aan de konigssee zodat we niet moeilijk moesten zoeken.

Dag 28 begon met een redelijk ontbijt. Hierna had John bedacht hoe we op de route konden komen en een klim konden ontwijken. Toen we weer op de route waren heb ik hem maar gezegd dat als hij nog van dat soort ideeen had, wij dat niet meer deden, want i.p.v. die ene klim hadden we er nu 3 waaronder ook die ene klim die we wilden ontwijken.
Hierna glooiden we 20 km van Traunstein naar Teissendorf en met glooien bedoel ik niet kleine glooiinkjes, maar flinke glooiingen. Erg zwaar dus. In Teissendorf maar weer eens naar de toeristeninformatie, want we konden op het internet vinden dat we grote problemen gingen krijgen door het hoog water dat hier echt flink had huis gehouden en het bleek na advies van de vvv dat we beter de trein konden nemen naar het einde. Dat hebben we dan ook maar gedaan. Op het station de automaat opgezocht en me verbaasd. Er stond een man bij de automaat en ik weet het zeker hij was er verliefd op. Hij is er 45 minuten mee bezig geweest. Ik mocht nog net tussendoor onze kaartjes kopen, maar niet zonder hem in mijn nek hijgend. Ik wist Brechtesgarden niet meer te spellen en John pakte het boekje erbij en toen ik het gespeld had heeft hij het boekje maar voor die man zijn gezicht gehouden, want hij stond echt in mijn nek te hijgen en ik werd er vrij agressief van. Zelfs het pinnen zat hij te proberen mee te kijken. Toen ik klaar was had ik nog geen fietskaartjes, maar volgens hem werden die toch niet gecontroleerd en ik werd zo'n beetje aan de kant gegooid zodat hij weer achter het apparaat kon. Ik heb hem toen maar alleen gelaten en ben de informatie op het station gaan lezen wat weer kostenbesparende tips opleverde. De volgende dag moesten we naar Munchen en ik kwam erachter dat we met een beiersticket goedkoper uit zouden zijn. 22 euro voor de eerste persoon en daarna 4 euro per persoon die verder nog met je mee rijdt tot 4 personen.
Toen ik weer bij het apparaat mocht (hij dacht dat de trein eraan kwam en had blijkbaar niet op het apparaat gezien dat hij 15 minuten vertraging had) heb ik snel nog de fietskaartjes gekocht.
Toen de trein aan kwam mochten we op een andere plek instappen, want de fietsingang was wel heel hoog en dat gingen we niet redden.
In Freilassing overgestapt en gelukkig ging dat allemaal goed. In Brechtesgarden even snel geluncht en daarna naar de Konigssee gefiets op een onverhard pad langs een rivier en ook al was het een woeste rivier het pad was goed te rijden.
En toen kwamen we aan bij het meest mooi gelegen meer wat ik tot nu toe heb gezien. Je kunt er niet omheen rijden en wil je naar het uiteinde dan moet je met een boot. Hier kun je een klooster vinden, maar daar hadden wij even geen zin in. De befaamde echo hebben we daarmee ook maar gelaten voor wat hij is. Wel even foto's gemaakt en een bier op de afloop van de reis. Hierna gingen we op weg naar het hotel en hebben we nog even een gesprek gehad met een generaal uit het Nederlandse leger (dat hij generaal was hebben we pas later opgezocht). Hij sprak ons aan en wij vertelden over onze tocht, en hij was zeer onder de indruk. Hij bleek hier vaak te zijn met militairen die een mentale training wilden. En ze hadden het ook zwaar gehad door het hoogwater wat ze net iets van dichterbij hadden mee gemaakt dan wij. Het hotel was zo zo, maar ach een nacht overleefden we hoewel het bed echt veels te kort was.

Dag 29 bracht ons terug naar het station waar de trein na een overstap ons naar Munchen zou brengen. Gelukkig liep alles goed en kunnen John en ik inmiddels perfect met de fietsen trappen afdalen en beklimmen waar geen fietsgoot is en ook geen lift. Het nadeel was dat de trap erg druk was, maar we kwamen veilig boven.
Rond half een waren we in Munchen waar we eerst gingen lunchen bij L'osteria echt een super italiaans restaurant in Munchen, dit las is later ook op het internet. Ik zag gelukkig bij de buren aan het tafeltje een pizza en het was al duidelijk dat een pizza voor 2 personen zat was. De pizza was heerlijk waarschijnlijk ook omdat ik de topping mocht kiezen, want we gingen die dag ook nog naar iets wat John graag wou en wel het BMW museum. En jullie snappen wel dat ik met 30 graden niet mee het museum in ben geweest, maar heerlijk op een terrasje heb gezeten met mijn e-reader. Aan het eind bleek John erg blij met deze beslissing, want hij had echtparen gezien waarbij de vrouw de hele tijd gapend rondliep.
Hierna nog een lange rondrit door Munchen gemaakt door de Englisch garden (vondelpark, maar dan veel groter), de dom en nog wat andere dingen. Na het avondeten waren we rond 9 uur weer op het station met een e-reader rijker, John heeft er nu ook een. Op het station eerst de e-reader van John klaar gemaakt zodat hij ook Inferno uit kon lezen en daarna de trein opgezocht.
We reden al weg met vertraging en aan het eind bleken we een uur en 45 minuten vertraging te hebben, dit ook door een flinke omreis doordat  er een boom op de rails lag. We keken 's nachts een keer naar buiten en reden de andere kant op, heel apart.

Dag 30: Na nauwelijks te hebben geslapen was ik zo ontzettend moe en ook mijn evenwichtsorgaan was danig van slag. We hebben nog 10 km gefiets totdat ik ermee stopte en we een bed and breakfast hebben opgezocht in Oosterbeek bij een pannenkoekenrestaurant. Eerst gelunchd en daarna ging het licht zo uit dat ik in het zonnetje op het terras in een stoel in slaap viel. Gelukkig was er toen nog niemand op het terras, toen ik wakker werd waren er opeens veel meer mensen ;-) De bediening had het ook gezien en die hebben gezorgd dat we snel bij de kamer konden. Op bed nog even een powernap van 2 uurtjes gedaan waarna ik in staat was om wakker bij het diner te zitten.

Dag 31 begon met het laatste heerlijke ontbijt waarna we naar Ede-Wageningen fietsen en de trein naar huis namen. Helaas wel een extra overstap doordat de trein stuk ging.

Tot hier onze reis. Na 1300 km en ongeveer 7500 hoogtemeters zijn we weer thuis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wij zouden het leuke vinden als je een berichtje achter laat.